آیینه راز‌های هستی/ ۱۱
فیلم | محبوبِ آسمانی
عطر دل‌انگیز بهشتی از خانه نور و عشق می‌تراود و جهان به میزبانی قدوم بانویی می‌نشیند که مادر است، الگوست و سرچشمه تمام مهرهاست. تاریخ با نور وجود حضرت زهرا(س) روشنی بخشید و شکوهی بی‌پایان را در دل انسانیت جاودانه کرد. این ایام فرصتی است تا دل‌های ما در زمزمه شعر و نوا، به حریم این بانوی بزرگ نزدیک شود. اشعار فاطمی را در کلام قربان ولیئی، ادیب و پژوهشگر ادبیات فارسی به یاد بانوی بی‌همتای عالم مرور می‌کنیم و در لطافت شعرهایی که از محبت او الهام گرفته‌اند، قلب‌هایمان را جلا می‌دهیم.
گل نام دیگرت بود، محبوبِ آسمانی
اسطوره نجابت، تمثیل بی‌نشانی
آن کلبه محقر، خود طور دیگری بود
موسی شنید هرچند، تحقیر لن ترانی
فهمیده بودم این را، خورشید بی‌زبان گفت
این فوج اختران را، شبها تو می‌فشانی
در هر غروب خورشید، با یاد زخم‌هایت
پهلوی آسمان هم، می‌گردد ارغوانی
همسایه باش با من، خورشید نیمه شبها
تنها تو سایه‌ها را، تا نور می‌کشانی
عطشان‌تر از کویری، ای ابر با کرامت
این آتش درون را، تنها تو می‌نشانی
قربان ولیئی
انتهای پیاممطالب مرتبط
